அன்பின் அருவம்

 

கருவில் இருக்கும் சிசு

கானும் கனவு போலச் சில அன்பு

யாருக்கும் நினைவில் இருக்காது

அந்தச் சிசு உட்பட

தலைப் பிரசவம்

முதல் முறையாக 

மரத்தில் 

கட்டப் படும் கூடு

மரத்தின் 

தலைப் பிரசவம் 

எரியும் இரவுகள்

சாவற்ற சாபம் பெற்ற நினைவுகள்

கருவுற்றுப் பிரசவிக்கும் போதெல்லாம்

கனவில் வரும்  ஒரு பட்டாம்பூச்சி

பறக்க முடியாமல்

நடந்து போகிறது 

விருப்பமான நிறைவேறாத ஆசைகள்

பாலைவனப் புயலில்

புழுதி படிந்தபடி நடக்கையில்

அங்குத் தெரிந்த கானல் நீரை

தன் தாகம் தீர்க்கும்

என்ற நம்பிக்கையில் குடிக்கிறது 

சவப்பெட்டியில் அடக்கமான உணர்வுகள்

முகப்புத்தகத்தில் இறந்து போனவரின்

நேர்க்கோட்டில் எழுதப்பட்ட

பிறந்தநாள் வாழ்த்தின்

அர்த்தம் புரிய முயற்சிக்கிறது

அழகிய பிரமையில் மயங்கியிருக்கும்

குழந்தையின் ஆடல் போலக்

காற்றில் பறந்தபடி ஆடுகிறது

உன் பெயர் எழுதப்பட்ட காகிதம்

எரியும் இரவுகளின் வெளிச்சத்தில்

மீண்டும் ஒரு முறை

பின் தொடர்ந்து

படிக்க முயற்சிக்கிறேன் 

தேடல்

 

தன் ஆயுள் முழுக்க

வானத்தை அளக்க எண்ணி

தோற்றுப் போகிறது

பறவை 

அன்பை விளக்கும் சொல்

அன்பின் பிரசவம்

எப்பொழுதும் நிகழும் 

 

கருவில் இருக்கும் சிசு

காணும் கனவில்

பிறந்த குழந்தைக்கு

பசி அமர்த்தும் முலையில்

கண்ணீர்த் துளிர்க்கும் முகம் கண்டு

கட்டி அணைத்து குழந்தை தரும் முத்தத்தில்

ஊடலை உடைத்தெறிய பேசாமல் மேசைமேல்

வைக்கப்பட்ட ஒரு தேநீர்க் கோப்பையில்  

இறுதிச் சந்திப்பின் கடைசி முத்தத்தில்

பிரிவின் சுவைக்  கூட்டிய கண்ணீரில்  

இறந்தவரின் கைபேசி எண்ணை

அழிக்கும் போது கைகளின் நடுக்கத்தில்  

தன் எஜமானுக்காக இரயில் நிலையத்தில்

ஆயுள் முழுதும் காத்திருந்த நாயின் கண்களில்

இப்படியாக 

அன்பை விளக்கச் சொற்கள் தேவை இல்லை

சொல்லித்தான் புரியுமெனில் அங்கு அன்பு இல்லை  .. 

குழந்தையும் பலூனும்

 

குழந்தையின் கை பிடித்த மகிழ்ச்சியில்

காற்றில் பறந்த படி

துள்ளி குதிக்கத் தொடங்குகிறது பலூன் 

பலூனில் நிரப்புப்பட்டிருக்கும்

மூச்சுக்காற்றால் மீண்டும் உயிர்ப்பெற்றது

குழந்தையின் மகிழ்ச்சி 

அந்தவீட்டின் கறி சோற்றின் 

வாசம் பிடித்த பலூன்

அடுப்படி பக்கம் திரும்பியது

குழந்தையும் பின்தொடர்ந்து

கொதிக்கும் குழம்பை

ருசிபார்க்க எண்ணி

குழம்புச் சட்டியின் அருகில் சென்று

தன் ஆயுளை முடித்துக்கொண்டது 

குழந்தைகள் இந்தப் பூமியில்

சந்திக்கும் முதல் வன்முறை

பலூன் வெடித்துச் சிதறுவது

மழை ரொம்பப் பிடிக்கும்

 

மழைப் பொழியும் ஒரு மாலை ,
ஜன்னல் வழியே மழை என்னை
ஆசீர்வதித்துக் கொண்டிருந்தது

கையில் தேநீர்க் கோப்பை
அதில் இறந்து போன நினைவுகள்
ஆவியாகிப் பறந்துப் போய்க் கொண்டிருந்தது 

கையோடு என் கைபேசி 
அதில் நீ அனுப்பிய பழைய குறுஞ்செய்தி ,
வந்து வந்து போனது பொய்பேசி 

காதோரம் மெல்லிய பாடல்
கண்மூடி நிற்கையில் ஏதோ தேடல்
தேடல் முடிவில் கண்ணோடு அழகாய் வந்தாய்
நினைவோடு என்னைப்
பல காலம் கடந்து கடத்திச் சென்றாய் 

மீண்டும் நாம் 
அதே மாலை வேலை 
அதே ரயில்வே சாலை 
மழைத் தூறும் நடைபாதையில்
நீ எந்தன் கைப் பிடித்துக் கொண்டாய்
தண்டவாளம் பிடித்து நடக்கும்
ரயில் போல் நான் உனைப் பிடித்துக்கொண்டேன்

மழை வேகம் பிடிக்க,
நாம் குடை பிடிக்க ,
காற்று நம் மீது சாரல் தெறிக்க 
வேகம் பிடித்த காற்றோடு
குடை கொண்டு சண்டையிட்டுத்
தோற்றுப்போணோம்

மழையில் நனைந்தோம் ,
காதல் மழையில்‌ கரைந்தோம்
காலம் கடந்தது ,
கண்ணீர் மழையில்
காதல் கரைந்தது
 
ஜன்னல் கண்ணாடியின் வியர்வையில் 
உன் பெயரை எழுதி வைத்தேன் 
மழை வந்து உன்னைக் களவாடிச் சென்றது 
என்றோ மழையென்றால்
ரொம்பப் பிடிக்கும் என
நீ சொன்ன ஞாபகம் ...