என்னைத் தேடும் நினைவுகளுக்கு ..!

என்னைத் தேடும் நினைவுகளிடம்

நான் என்ன சொல்ல வேண்டும் ?

உண்மைகள் என்னைப் பொய்த்ததால் 

தொலைந்து போனேன் என்றா ?

நியாயங்கள் தன் தர்மங்களை

இழந்ததால் என்றா ?

தூரங்களில் உள்ள நியாயங்கள்

சில நேரம் கோபம் தரும் !

காலம் தரும் பதிலில் மட்டுமே

அந்த நியாயங்கள் விளக்கம் பெறும் ..!

உனது தேடல் ,

மாலை நேரக் காற்று வந்து சில்லென

என்னை மோதிச் செல்கையில்

அந்த  கண்ணீரில்  தெரிகிறது ..

தினசரி உச்சி வெயில் வந்து

என்னைச் சுட்டுச் செல்கையில்

அந்தக் கோபத்தில்  தெரிகிறது ..

அமாவாசை அன்று

நிலவு தேடும்

மேகங்களிடம் தெரிகிறது ..

பூமிக்கடியில்

நீரை தேடி செல்லும்

மரங்களின் வேர்களில் தெரிகிறது ..

கவிதைக்கு

வார்த்தைகள் தேடும்

எண்ணங்களில் தெரிகிறது ..

தாய் தேடி அழும்

சேயிடம் தெரிகிறது ..

காற்றில் நோக்கின்றித் திசையின்றி

எதையோ தேடி அலையும்

சிறகுகளிடமும்

சருகளிடமும் தெரிகிறது ..

இவை அனைத்திலும்

உன் தேடல் தெரிந்தும்

நான் எதுவும் செய்வதற்கில்லை ..

என் முகம் இழந்த உடலோடு

முகமூடி அணிந்து

பேச முடிவதில்லை ..

ஊமையின் வாய் அசைப்பில்

பேச்சு வருவதில்லை

இந்தத் தேடலின்

முடிவில்

நான் சிக்குவதில்லை ..!